Profesor dr hab. Zbigniew Tadeusz Dąbrowski urodził się w 1942 roku w Mursach Nowych, w powiecie sokołowskim (woj. mazowieckie). Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Tczewie, a następnie studiował na Wydziale Ogrodnictwa Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, gdzie w 1964 roku uzyskał tytuł zawodowy magistra-inżyniera ogrodnictwa, specjalizacja ochrona roślin, a w 1969 r. uzyskał stopień doktora. Po obronie rozprawy doktorskiej został zatrudniony na etacie adiunkta w macierzystej uczelni. W latach 1969-1970 odbył staż naukowy w Katedrze Entomologii University of Kentucky (USA), po czym pogłębiał swoją wiedzę podczas stażów naukowych w Katedrze Entomologii i Katedrze Fizjologii Zwierząt Uniwersytetu Wageningen (Holandia). Habilitował się bardzo szybko, w wieku 32 lat, na macierzystym wydziale. W roku 1984 uzyskał tytuł naukowy profesora, a 2001r. został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego.
Profesor Zbigniew Tadeusz Dąbrowski jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, osobą wyjątkowo zasłużoną dla nauki, a zarazem związaną z profilem naukowo-dydaktycznym Wydziału Przyrodniczego Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Człowiekiem o ogromnym autorytecie naukowym, gorącym sercu i wielkim umyśle, który całe swoje życie poświęcił nauce, pracy nauczyciela akademickiego i wychowaniu licznych kadr naukowych.
Należy podkreślić ogromne zaangażowanie Profesora Zbigniewa T. Dąbrowskiego w pracę naukową oraz w integrację środowiska naukowego z praktyką ochrony roślin w Polsce i zwrócić uwagę na silne związki z ziemią siedlecką i z Uniwersytetem Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach.
W roku 1979 Profesor Dąbrowski wygrał międzynarodowy konkurs na stanowisko lidera międzynarodowego naukowego programu integrowanej ochrony roślin. Od tego momentu w Jego życiu rozpoczął się 18-letni epizod na terenie Afryki. Pracował w Nigerii, Kenii i Sudanie, gdzie oprócz wytężonej pracy naukowej pełnił wysokie stanowiska naukowe i administracyjne. Prowadzone projekty badawcze i uzyskane wyniki, a także aktywność w przygotowaniu miejscowych specjalistów i tworzenie naukowych i praktycznych podstaw integrowanej ochrony wielu upraw ugruntowały pozycję Profesora Zbigniewa Dąbrowskiego jako wiodącego, światowego specjalisty w zakresie szeroko rozumianej integrowanej ochrony roślin.
Wśród bardzo szerokich zainteresowań Pana Profesora należy podkreślić cztery grupy zagadnień:
1) Fizjologiczne i behawioralne powiązania między roślinami a szkodnikami, zwłaszcza przędziorkami. Pionierskie badania Pana Profesora doprowadziły do opracowania metod selekcji odmian odpornych, zaproponowania międzynarodowego programu prac nad naturalną odpornością roślin na szkodniki
oraz przygotowania licznych publikacji z tego obszaru i pierwszego w Polsce podręcznika pt. „Podstawy odporności roślin na szkodniki”.
2) Integrowana ochrona roślin, gdzie Profesor Z. T. Dąbrowski jest niekwestionowanym liderem i ekspertem z tego zakresu na arenie międzynarodowej.
3) Badania dotyczące oddziaływania GMO na środowisko, gdzie był inicjatorem badań i jako przedstawiciel Ministerstwa Środowiska brał udział w pracach ekspertów ds. GMO przy Komisji Europejskiej i Europejskim Urzędzie ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA).
4) Znaczenie infrastruktury ekologicznej dla funkcjonalnej różnorodności biologicznej.
Potwierdzeniem ogromnych osiągnięć naukowych Prof. Zbigniewa T. Dąbrowskiego jest Jego dorobek publikacyjny, obejmujący ponad 230 pozycji, w tym 133 oryginalnych, recenzowanych artykułów naukowych, z których większość została opublikowana w renomowanych czasopismach naukowych. Pod Jego kierunkiem wykonano 10 prac doktorskich w Polsce oraz 3 w Afryce. Profesor Z.T. Dąbrowski aktywnie uczestniczył również w promocji pracowników nauki, wykonując liczne recenzje prac doktorskich i habilitacyjnych oraz przygotowując opinie w postępowaniach o nadanie tytułu naukowego profesora. Jest także recenzentem grantów NCN i NCBiR oraz prac naukowych w czasopismach krajowych i zagranicznych.
Analizując aktywność naukową Pana Profesora można dostrzec w Jego działaniach wielką umiejętność pozyskiwania niezbędnych na badania funduszy zewnętrznych, dzięki współpracy z najlepszymi ośrodkami naukowymi na świecie, często w ramach tworzonych konsorcjów. Prace badawcze Pana Profesora dały
po latach impuls dla opracowania dyrektywy Rady Unii Europejskiej (14 dyrektywa 2009/128/WE) i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego (1107/2009/WE) oraz wdrożenia na terenie Polski unijnych zasad integrowanej ochrony roślin. To, jak również wykształcenie grupy specjalistów z zakresu integrowanej ochrony oraz działalność popularyzatorska i szkoleniowa miały ogromny wpływ na podjęcie upowszechnienia integrowanej ochrony upraw w naszym kraju.
Ujmująca osobowość Pana Prof. Z. T. Dąbrowskiego, Jego ogromna wiedza, wysoka kultura osobista, umiejętność słuchania, rozumienia i dobrego doradzania sprawiają, że cieszy się on wielkim autorytetem nie tylko wśród pracowników świata nauki lecz także studentów oraz instytucji zajmujących się ochroną roślin w Polsce i poza jej granicami.
Za wybitne osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne był wielokrotnie nagradzany.
Związki Pana Profesora z Wydziałem Przyrodniczym UPH w Siedlcach sięgają niemal początków istnienia siedleckiej uczelni (1969), gdy podczas stażu naukowego w University of Kentucky (USA) spotkał Prof. Seweryna Niraza i wspólnie zdecydowali się pracować nad zjawiskiem naturalnej odporności roślin na szkodniki. Jako „syn ziemi siedleckiej” był gorącym orędownikiem utworzenia ówczesnego Wydziału Rolniczego w Wyższej Szkole Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach, w typowo rolniczym regionie Polski środkowo-wschodniej.
Prof. Zbigniew T. Dąbrowski wspólnie z pracownikiem naszego Uniwersytetu Prof. S. M. Nirazem dokonał w tym zakresie naukowego przełomu, tworząc znaną i wysoko cenioną na całym świecie szkołę naukową badania molekularnych podstaw umiarkowanej odporności konstytucyjnej i indukowanej. Główną bazą dla tych badań stała się Katedra Biochemii i Biologii Molekularnej Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Ta ponad 40-letnia, niezwykle żywa i owocna współpraca naukowa trwa do dnia dzisiejszego. Pan Profesor, przez cały ten okres, bardzo aktywnie wspierał również rozwój naukowy i dydaktyczny Wydziału Przyrodniczego UPH, udzielając konsultacji naukowych oraz przeprowadzając seminaria dla magistrantów i doktorantów. W okresie trudnej sytuacji kadrowej Katedry Ochrony Roślin pomagał wesprzeć ją kadrowo pracownikami Katedry Entomologii Stosowanej SGGW. Bardzo aktywnie uczestniczył także w rozwoju kariery naukowej pracowników Katedry Biochemii i Biologii Molekularnej UPH w Siedlcach, przygotowując m.in. oceny dorobku naukowego 5 samodzielnych pracowników naukowo-dydaktycznych (prof. Seweryn M. Niraz, prof. Czesław Stankiewicz, prof. Antoni P. Ciepiela, prof. Bogumił Leszczyński, dr hab. Iwona Sprawka).